Roumulèio(-ramificado)
Romulea ramiflora
Iridaceae
Nom en français : Romulée ramifiée.
Descripcioun :Aquesto roumulèio trachis dins li pelouso sablouso pas trop liuen de la mar. La fau cerca en fin d'ivèr que flouris d'ouro dins l'annado. Romulea ramiflora èi pulèu forto e pòu faire de mato. La o li flour (de 1 à 5), pulèu pichoto soun roso emé lou founs rega de poupro e de jauno. Li fueio soun longo e espesso. La brateolo a lou mitan verd mai larg que li bord.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. D'estùdi d'aro an moustra qu'avié de prouprieta anti-óussidanto.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Romulea
Famiho : Iridaceae
Ordre : Iridaceae
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 12 à 16 mm
Flourido : Printèms
Ivèr
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 50 m
Aparado : Noun
Febrié à mai
Liò : Pelouso umido
- Prado marino
- Trepadou
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Romulea ramiflora Ten., 1827
Espargouto(-di-cinq-estamino)
Spergula pentandra
Caryophyllaceae
Autre noum : Praussèli.
Nom en français : Spargoute à cinq étamines.
Descripcioun :L'espargouto-di-cinq-estamino es uno pichoto planto que trachis dins li sablo séusouso. Coume tóuti lis espargouto, se recounèis à si fueio en faus verticille. Aquelo a cinq estamino, e subretout de grano negro di proun alado (vèire li fotò).
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 5 à 25 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Spergula
Famiho : Caryophyllaceae
Ordre : Caryophyllales
Coulour de la flour :
Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 5 à 10 mm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Si
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mars à jun
Liò : Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Spergula pentandra L., 1753